4 ประโยชน์ด้านสุขภาพ อันน่าทึ่งของมะเขือยาว มะเขือม่วงเป็นที่รู้จักกันทั่วไป มะเขือยาวเป็นผักรูปหยดน้ำมันที่อยู่ในตระกูลพฤกษศาสตร์ nightshade เป็นพันธุ์สีม่วงเหมือนกันทั่วโลก แต่เรียกว่ามะเขือยาวส่วนใหญ่ในสหรัฐอเมริกา มะเขือยาวมีถิ่นกำเนิดในหลายประเทศตั้งแต่อินเดียไปจนถึงพม่าและขยายไปถึงจีน
แม้ว่ามะเขือยาวจะถือว่าเป็นผัก แต่จริงๆแล้วเป็นผลไม้ที่ปรุงเป็นผักหรืออาหารคาว ดังนั้นในทางชีววิทยาจึงเรียกได้ว่าเป็นผลไม้และในแง่ของการปรุงอาหารจะใช้ผัก มะเขือยาวมีรสขมและเปรี้ยวเล็กน้อยซึ่งหลายคนอาจไม่ค่อยชอบ จึงควรพิจารณาถึงประโยชน์ต่อสุขภาพที่น่าประทับใจของมะเขือยาว
ข้อมูลโภชนาการน้ำลูกยอ และประโยชน์ต่อสุขภาพ
4 ประโยชน์ด้านสุขภาพ อันน่าทึ่งของมะเขือยาว
มะเขือยาวมันเต็มไปด้วยวิตามิน เช่น วิตามินซี K และ B6 และโพแทสเซียมแมงกานีสและไฟเบอร์ ในปริมาณที่เพียงพอ แม้แต่ใบไม้และรากของพืชใช้กันอย่างแพร่หลายในการรักษาโรคติดเชื้อต่างๆ และรักษาบาดแผล
เป็นมิตรกับหัวใจ – เม็ดสีที่มีอยู่ในมะเขือยาวที่เรียกว่าแอนโธไซยานินช่วยเสริมสร้างการทำงานของหัวใจ นอกจากนี้ยังช่วยลดคอเลสเตอรอลที่ “ไม่ดี” และทำหน้าที่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพ และกระตุ้นการดูดซึม HDL คอเลสเตอรอล “ดี” ความสมดุลของคอเลสเตอรอลในร่างกายมักจะผันผวนตามอาหารที่เรากิน แต่ยิ่งเรามี HDL คอเลสเตอรอลมากเท่าไรก็ยิ่งดี
ทำหน้าที่เป็นยาระบายตามธรรมชาติ – มะเขือยาวอุดมด้วยไฟเบอร์ช่วยปรับปรุงการทำงานของระบบย่อยอาหารโดยทำหน้าที่เป็นยาระบายตามธรรมชาติให้ไฟเบอร์ นอกจากน้ำและสารต้านอนุมูลอิสระแล้ว ยังช่วยป้องกันความเสี่ยงของการอักเสบในระบบย่อยอาหาร และยังช่วยบรรเทาอาการท้องผูกอีกด้วย
การลดน้ำหนัก – ซาโปนินในมะเขือยาวช่วยป้องกันการสะสมและการดูดซึมไขมันในร่างกาย จึงช่วยในกระบวนการลดน้ำหนัก แม้ว่ามะเขือยาวจะมีปริมาณสารอาหารสูงมาก แต่มะเขือยาวมีคาร์โบไฮเดรตและแคลอรีต่ำ และสามารถเข้ากับอาหารลดน้ำหนักของคุณได้อย่างง่ายดาย
ช่วยป้องกันโรคโลหิตจาง – มะเขือยาวเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยธาตุเหล็ก ช่วยเพิ่มการผลิตเซลล์เม็ดเลือดแดงในร่างกาย และช่วยต่อสู้กับโรคโลหิตจาง หรือภาวะขาดธาตุเหล็ก ซึ่งพบได้บ่อยในผู้หญิง มะเขือยาวมีธาตุเหล็กในปริมาณที่เหมาะสมซึ่งช่วยต่อสู้กับโรคโลหิตจาง เนื่องจากมะเขือยาวยังอุดมไปด้วยทองแดง ซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญในการผลิตเซลล์เม็ดเลือดแดง
สนับสนุนโดย : ฝากขั้นต่ำ100
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *